روزنامۀ زندگی

فرقی نمی‌کند با چه کسی مشورت کنیم روانشناس و مشاور، خانواده، دوستان یا یک روحانی، همه توصیه می‌کنند که برای رضای خدا و رهایی از فشار خشم و کینه‌‌‌ای که بر روح ما سنگینی می‌کند، کسانیکه باعث رنج شما شده اند را ببخشید. ولی آیا اینکار ممکن است؟ روانشناسان معتقدند که هر اتفاقی که برای ما افتاده باشد خواه یک تجربه شیرین یا یک رویداد تلخ، خاطراتی به یاد ماندنی در ذهن ما خواهند نگاشت که هرگز از بین نخواهد رفت یعنی آنها مکانی را در مغز ما اشغال و همانجا جا خوش می‌کنند و اگر برای مدتی فراموش شوند فقط تلنگری کافیست که تمام آنرا با همه جزئیات دوباره به یاد آوریم. اگر بدانیم که بخشش کاریست که ما برای خودمان انجام می‌دهیم نه فرد مقابل شاید راحت تر بتوانیم آن را بپذیریم ولی بیشتر ما از قربانی بودن خودمان لذت می‌بریم و یک نوع اعتیاد به آدرنالین ترشح شده در هنگام خشم و نفرت، پیدا کرده ایم پس دوست نداریم رهایش کنیم. از یک طرف آرامش می‌خواهیم و از طرفی دیگر قادر به بخشیدن نیستیم. گاهی هم بخشیدن برای ما نوعی عقب نشینی و در نهایت شکست از طرف مقابل تلقی شده و بنابراین برای گذشت مقاومت نشان می‌دهیم و فکر می‌کنیم که اینکار نوعی مهر تأیید بر اعمال ناشایست افراد است و این در حالیست که انرژی زیادی را در جهت انباشت و نگهداری خشم و نفرت مان و جلوگیری از التیام زخمهای کهنه و وارسی مرتب آنها به کار می‌بریم و اینکار بیش از اندازه ما را خسته و ناتوان خواهد کرد. اگر این ذخیره انرژی را در راه مطلوبتری آزاد کنیم قدرت زیادی در دست خواهیم داشت. یک راه حل اینست که افکار ناخوشایند و احساسات آزاردهنده را هدایت پذیر و تحت کنترل درآوریم. یعنی بروز و ظهور آنها به اجازه ما باشد. در واقع ما آن احساسات را به گوشه‌‌‌ای از مغز خود هدایت کرده و سعی می‌کنیم بی موقع مزاحم ما نشوند سپس در زمانی که خودمان تعیین کردیم به سراغشان رفته و اجازه می‌دهیم که حرفشان را بزنند آنگاه شروع کنیم به نوشتن آنها. همه آن احساسات منفی را بنویسیم. سختگیرانه خودمان و دیگران مقصر را نقد کنیم. به این ترتیب آنها را از ذهن خارج کرده بر روی کاغذ میآوریم و در کنار خود قرار می‌دهیم. این روش برون ریزی افکار می‌تواند تکرار شود. قرار نیست شما چیزی را فراموش کنید فقط آنها را زیر سلطه خود در می‌آورید. مرحله بعد از برون ریزی عمل جایگزین سازی است. اگر خاطرات نامطلوب بخشی از مغز ما را تصرف کرده اند باید جای آنها را با احساس دیگری عوض کنید. در این فرایند نمی‌خواهید به جنگ خودتان بروید فقط کافیست که با خود بگوئید حس تنفر متعلق به من نیست با اینکار حس محبت خود بخود جانشین تنفر قبلی خواهد شد.